VİLCABAMBA VE IZHCAYLUMA HOSTEL

Sabah 8:00 de otogardan Loja otobüsüne bindim.Cuenca ile Loja arası 4.5 saat sürdü.Loja aslında Ekvator’un en güneydeki şehri ve buradan Peru’ya direk otobüsler kalkıyor.Ama ben onun 1.5 saat daha güneyinde ki Vilcabamba kasabasını görmek istedim.Birçok kişi hem burada ki doğayı, hem de kalacağım hostel olan Izhcayluma’yı çok övdüler.Doğa içinde çok sakin, bir sürü yürüyüş rotaları olan bir yer olarak anlattılar.Aslında çalışırken benim de aklıma takılmıştı.Saat 13:30 da kasabaya vardım.Karnım aç olduğu için zaten çok küçük olan bu kasabanın meydanında bir lokantada karnımı doyurdum.Hostel, kitapta kasaba meydanına 2km olarak belirtilmişti.Ben de sabahtan beri oturduğumdan, bu kadarcık yolu taksiyle gitmeyip yürümeye karar verdim.Uzun zamandır güneşe hasret kalmış biri olarak, güneşi görünce iştahım kabardı.Ancak yol hem yokuş, hem de çok uzun geldi ve hostele vardığımda canım çıktı.Fakat hostel gerçekten çok güzel bir mekanda ve bütün vadiye hakim bir konumdaydı.Yemyeşil bahçe içinde, havuzu da olan çok hoş bir yerdi.İki alman tarafından işletiliyor ve ismide Cechua’ca iki vadi arasında demekmiş. Hemen odamı aldım ve hostelin seyir tepesinde dinlendim.Resepsiyondan aldığım yürüyüş yolları ile ilgili haritaları inceledim.Daha sonra yürüyerek tekrar kasabanın merkezine indim ve biraz keşif yaptım.Gerçekten çok küçük bir kasaba,15 dakikada bitiriverdim.Burada çok fazla, yaklaşık 1000 kadar yabancı yaşıyormuş.Etraf emlakçı dolu.Güneş batmasına yakın bu sefer yemedi ve bir taksiye atlayarak hostele döndüm.Akşam yemeğini hostelin manzaralı terasında yedim.Yemek sonrası seyir terasında otururken hostelin alman sahiplerinden biri yanıma geldi ve tanıştık.Bana burayı 13 yıl önce aldıklarını ve sıfırdan inşa ettiklerini filan anlattı.Adam gençliğinde tam bir seyyahmış.Gençliğinde diyorum, zira şu an 40’larında ama 13 yıldır buraya çakılmış ve biraz eski günleri özlemiş gibi gözüküyor.Bende ona sınır geçişi hakkında biraz sorular sordum.Aslında niyetim yarın buradan ayrılıp Loja’dan akşam otobüsü ile Peru’ya geçmekti.Fakat adam bana yarın sabah buradan yakınlardaki Podocarpus milli Parkına ücretsiz bir gezi olduğunu ve kaçırmamamı tavsiye edince, anında plan değişikliği yaptım ve yarında burada kalmaya karar verdim.Gözünü seviyim özgürlüğün.Daha sonra bahçede ateş yaktık ve sonradan gelen 2 Amerikalı ile birlikte dördümüz uzun süre muhabbet ettik.Bu seyahatte öğrendiğim, herkesin anlatacak bir hikayesi olduğu.Saat 23:00 gibi ben  izin isteyip odama çekildim, ne de olsa yarın 5-6 saatlik bir yürüyüş beni bekliyor.Gençlere ayak uydurmam lazım, onlara ayak bağı olmak istemem.

                                                                 14/12/2012 Cuma